Η αταξία ορίζεται ως απουσία ή έλλειψη μυϊκού συντονισμού κατά την διάρκεια μιας κίνησης που γίνεται από το παιδί. Η αταξία επηρεάζει την βάδιση, την ομιλία, την κίνηση των Άνω Άκρων, την κίνηση των οφθαλμών και της κατάποσης. Η αταξία προκαλείται από βλάβη στην παρεγκεφαλίδα και για αυτή την βλάβη ευθύνονται πολλοί παράγοντες όπως όγκοι, εγκεφαλική παράλυση, εγκεφαλικό επεισόδιο, σκλήρυνση κατά πλάκας, νόσηση από ανεμοβλογιά (παροδική αταξία) και αταξία από τοξική αντίδραση σε φαρμακευτική αγωγή. Σπάνιες φορές, παρατηρήθηκε ότι η αταξία μπορεί να προκληθεί από ένα παθολογικό γονίδιο που κληρονομήθηκε από τους γονείς στο παιδί.
Τα παιδιά με αταξία παρουσιάζουν αστάθεια στη βάδιση, φτωχό συντονισμό κίνησης, δυσκολία στην λεπτή κινητικότητα, αλλαγή στην ομιλία, νυσταγμό, αλλά και δυσκολία στην κατάποση.
Για την αταξία δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία. Πολλές φορές, όταν υποχωρήσει το αίτιο που την προκάλεσε, σταματά και η αταξία. Δηλαδή, αν η αταξία προκληθεί από ανεμοβλογιά ή κάποιον ιό τότε περνάει με την πάροδο του χρόνου. Παρόλα αυτά η φυσικοθεραπεία είναι πολύ ωφέλιμη καθώς βελτιώνει την ισορροπία και τον στασικό έλεγχο με αποτέλεσμα να μειώνονται οι πτώσεις κατά τη βάδιση. Μέσα από την φυσικοθεραπεία το παιδί με αταξία μπορεί να μάθει να μετακινείται με ασφάλεια μέσω κάποιων βοηθημάτων όπως είναι το πι, οι βακτηρίες, τα μπαστουνάκια, οι περιπατητήρες κλπ. Η εργοθεραπεία από την άλλη πλευρά θα βοηθήσει στην διαχείριση της λεπτής κινητικότητας ώστε να καταφέρει το παιδί να φάει, να γράψει, να ζωγραφίσει, να ντυθεί και γδυθεί μόνο του. Τέλος, η λογοθεραπεία είναι απαραίτητη στα παιδιά με αταξία γιατί μέσω της θεραπείας θα μπορέσουν να βελτιώσουν την ομιλία και να έχουν ασφαλή κατάποση χωρίς το κίνδυνο πνιγμού. Μέσω των παραπάνω θεραπειών το παιδί με αταξία αποκτά την λειτουργικότητα και την ανεξαρτησία που χρειάζεται για μια καλή ποιότητα ζωής.
