Με βάση την θεωρία της εξέλιξης με το πέρασμα των χρόνων ο ανθρώπινος εγκέφαλος συνεχώς μεγάλωνε και γινόταν όλο και πιο πολύπλοκος. Το μεσολόβιο, λοιπόν, αναπτύχθηκε προκειμένου να υπάρξει σύνδεση μεταξύ των απομακρυσμένων περιοχών των δύο ημισφαιρίων του εγκεφάλου. Υπάρχουν και άλλοι σύνδεσμοι (όπως η ψαλίδα, ο πρόσθιος και ο οπίσθιος σύνδεσμος και ο σύνδεσμος των ιππόκαμπων) που είναι απαραίτητοι για την σωστή λειτουργία και επικοινωνία των δύο ημισφαιρίων αλλά το μεσολόβιο είναι ο μεγαλύτερος σύνδεσμος και αποτελείται πάνω από 200 εκατομμύρια συνδεσμικές ίνες.
Η διάπλαση του μεσολοβίου αρχίζει από την εμβρυική ηλικία (στις 10 εβδομάδες κύησης) και ολοκληρώνεται στα πρώτα στάδια ενηλικίωσης. Κάποιες φορές η διάπλαση του μεσολοβίου μπορεί να διαταραχθεί με αποτέλεσμα ο σύνδεσμος αυτός να μην αναπτυχθεί και να υπάρξει αγενεσία πλήρη ή μερική), υποπλασία και δυσγενεσία. Οι διαταραχές στον μεσολόβιο συνυπάρχουν αρκετά συχνά και με άλλες διαταραχές του Κ.Ν.Σ., όπως είναι το σύνδρομο Arnold-Chiari, η δυσπλασία της παρεγκεφαλίδας και του προμήκους μυελού, η σχιζεγκεφαλία, η εγκεφαλοκήλη, η μηνιγγομυελοκήλη, καθώς και οι διαταραχές της αρχιτεκτονικής του εγκεφαλικού φλοιού (π.χ. πολυμικρογυρία, ετεροτοπία φαιάς ουσίας, ελάττωση του αριθμού των νευρώνων Van Economo)
Τα αίτια μπορεί να είναι γενετικά αλλά μπορεί να προέρχονται από εξωτερικούς παράγοντες. Τα παιδιά που έχουν κάποια από τις διαταραχές του μεσολοβίου παρουσιάζουν πολλά και ιδιαίτερα κλινικά ευρήματα, όπως είναι:
- Η υποτονία,
- Η σπαστικότητα,
- Η διαταραχή στον κινητικό συντονισμό,
- Η κινητική απραξία,
- Η αυξημένη συχνότητα επιληπτικών κρίσεων,
- Οι διαταραχές στην όραση και την ακοή,
- Η έλλειψη αυτογνωσίας,
- Οι διαταραχές στις κοινωνικές διαπροσωπικές σχέσεις,
- Η δυσκολία αντίληψης συναισθημάτων,
- Η δυσκολία στον λόγο και η έλλειψη προσωδίας,
- Η δυσκολία στην σίτιση (δυσκολία στον θηλασμό, στην κατάποση, στην μάσηση),
- Η καθυστερημένη κινητική ανάπτυξη (καθυστερημένα επίτευξη κινητικών οροσήμων),
- Οι διαταραχές αφαιρετικής σκέψης, επίλυσης προβλημάτων και ικανότητας γενίκευσης,
- Η δυσκολία εκτέλεσης καθημερινών δραστηριοτήτων,
- Οι ψυχολογικές μεταπτώσεις όπως οι κρίσεις άγχους και η κατάθλιψη
Όπως είναι εμφανές λοιπόν, η θεραπευτική παρέμβαση πρέπει να είναι άμεση και να απαρτίζεται από πολλές ειδικότητες. Θέλουμε την πρώιμη παρέμβαση για να μπορέσουμε να εκμεταλλευτούμε στο μέγιστο την νευροπλαστικότητα του εγκεφάλου. Η φυσικοθεραπεία θα βοηθήσει τα παιδιά με διαταραχές να βελτιώσουν τον οπτικοκινητικό τους συντονισμού, την σπαστικότητα αλλά και την υποτονία τους.
Μέσα από την εργοθεραπεία και την λογοθεραπεία θα βελτιωθεί η αυτοεικόνα των παιδιών, η έκφραση των συναισθημάτων τους, οι κοινωνικές τους σχέσεις, η οπτική τους αντίληψη και ακοή. Μέσα από την εργοθεραπεία τα παιδιά θα μπορέσουν να διευκολυνθούν στις καθημερινές τους δραστηριότητες. Τέλος, μέσω της λογοθεραπείας θα βελτιωθούν οι διαταραχές που παρουσιάζονται στον λόγο και στην σίτιση ενώ οι ψυχολόγοι θα μπορέσουν να μειώσουν το άγχος και την κατάθλιψη των παιδιών.
